Wspomóż Wikipedię. Z Wikipedii, wolnej encyklopedii. Ustroń) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, uzdrowisko (jedno z dwóch w województwie), ośrodek wczasowy i wypoczynkowy. Według danych z 30 czerwca 2022 miasto miało 16 023 mieszkańców. osiedle Zawodzie. Miejscowość położona jest Tuliszków – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie tureckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Tuliszków . Przed II wojną światową Tuliszków do 1 kwietnia 1938 roku administracyjnie należał do województwa łódzkiego. Po tej dacie przeszedł do województwa poznańskiego. Natomiast od 1 kwietnia 1939 roku należał do powiatu Józefa Piłsudskiego. Powodzie i regulacja Wisły w Toruniu – stany wód na Wiśle oraz regulacja tej rzeki na terenie Torunia . Wisła rozciąga się w Toruniu na długości 21 kilometrów, od 725 kilometra ( Czerniewice) do 746 kilometra ( Port Drzewny) jej biegu. Obecnie jest rzeką spławną i żeglowną aż do tamy we Włocławku. 5. Biała Wisełka powstaje z wielu bijących pod skałą małych źródełek. Szczególnie piękne są wodospady w dolinie Białej Wisełki, największe w Beskidzie, od 1987 nazwane Kaskadami Rodła. 6. Ciekawym miejscem jest Aleja Gwiazd Sportu, można znaleźć tam między innymi sylwetkę Adama Małysza. 7. w okolicach miejscowości Marzęcino w województwie pomorskim. Swoje badania przeprowadzili już w 2013 roku. Zbadali polder w Marzęcinie niedaleko Nowego Dworu Gdańskiego na Żuławach Wiślanych i udowodnili, że tam depresja jest o kilkadziesiąt centymetrów większa. Według ich obliczeń, depresja w Marzęcinie wynosi 1,95 m p.p.m., Dorzecze Wisły. Orientacyjna mapa dorzecza Wisły, pokazująca głównie jego część polską [1]. Dorzecze Wisły – obszar, z którego do rzeki głównej Wisły spływają wszystkie jej dopływy. Granicę pomiędzy dorzeczami nazywa się działem wód dorzeczy. Powierzchnia dorzecza Wisły wynosi według różnych źródeł od 194 424,4 Jak płynie Wisła i skąd wypływa? Wisła, znana również jako Królowa Polskich Rzek, ma swoje źródło w Beskidzie Śląskim, na wysokości około 1 100 metrów n.p.m. To właśnie tam, w malowniczych górskich krajobrazach, rozpoczyna się jej niezwykła podróż. Barania Góra ma 1220 m. n. p. m. i jest drugim najwyższym szczytem Beskidu Śląskiego (po Skrzycznem) Ze zboczy Baraniej Góry wypływają dwa z trzech potoków źródłowych Wisły – Biała Wisełka i Czarna Wisełka. Na szczycie Baraniej Góry znajdziesz 15-sto metrową wieżę widokową, z której rozciąga się jeden z piękniejszych Dołącz do nas i ucz się w grupie. ćw. 2 s. 101 dowiedz się i napisz w pobliżu jakiej miejscowości ma źrudło najdłurzsza rzeka w polsce wisła Zobacz Na Białołęce z Wisły wyłowiono ciało mężczyzny. Jak się okazało to 41-latek, który był poszukiwany przez policję w Lesznowoli. Przyczyna śmierci mężczyzny zostanie ustalona na VP57W. Długość trasy: 16,57 km Czas przejścia: 5h 21m Trudność: Wymagająca Całodniowa wycieczka górska śladami ścieżki przyrodniczej “Barania Góra” z Doliny Czarnej Wisełki na szczyt Baraniej Góry i z zejściem do Doliny Białej Wisełki. Wycieczka na Baranią Górę tą trasą to przede wszystkim przygoda z legendarnymi źródłami rzeki Wisły: Białą i Czarną Wisełką. Schronisko PTTK na polanie Przysłop pod Baranią Górą będzie naszym miejscem odpoczynku na trasie w trakcie zdobywania szczytu Baraniej Góry. Dalekich widoków dostarczy nam szczyt Baraniej Góry. Będziemy też mieli do czynienia z dwoma rezerwatami przyrody: “Barania Góra” oraz “Wisła”. Wisła Czarne I PKS - Dolina Czarnej Wisełki - Schronisko PTTK Przysłop - Barania Góra (1220 m - Szlak im. J. Lipowczana - Kaskady Rodła - Wrota Kubisza - Dolina Białej Wisełki - Wisła Czarne OSP Autor: Radosław Szczepanek Licencjonowany Przewodnik Beskidzki chevron_right Plan wycieczki Trasę zaczynamy obok przystanku autobusowego Wisła Czarne I. Znajduje się on tuż przy skrzyżowaniu ulicy Czarne z ulicą Zameczek wiodącą do Rezydencji Prezydenta RP na Zadnim Groniu. Obok przystanku zaczyna się czarny szlak turystyczny , którym idziemy wzdłuż Doliny Czarnej Wisełki do skrzyżowania szlaków nad Piłką, gdzie kończy się szlak czarny. Wchodzimy na czerwony Główny Szlak Beskidzki , za którego znakami dochodzimy do Schroniska PTTK Przysłop oraz na szczyt Baraniej Góry. Ze szczytu Baraniej Góry schodzimy niebieskim szlakiem turystycznym do Kaskad Rodła, a dalej do Doliny Białej Wisełki. Wędrówkę kończymy obok przystanku autobusowego Wisła Czarne Fojtula, gdzie kończy się niebieski szlak turystyczny. Atrakcje i walory krajobrazowe Całość trasy pokrywa się ze ścieżką przyrodniczą “Barania Góra”. Mijamy po drodze ponad 20 tablic informacyjnych, z których dowiadujemy się nie tylko o przyrodzie Baraniej Góry i obszaru źródłowego Wisły, ale także o historii kilku miejsc. Jednym z wiodących tematów jest tutaj historia łowiectwa, gospodarka leśna oraz pasterska. Nazwy potoków “Czarna Wisełka” i “Biała Wisełka” odnoszą się do tradycyjnego nazewnictwa cieków wodnych spotykanych w Karpatach (chociaż nie tylko tu). “Czarną rzeką” często nazywano dłuższy potok, który ma łagodne koryto (o niewielkim spadku), a w lustrze wody odbija się czerń lasu. “Białą rzeką” nazywano z kolei potoki mające strome koryto (o znacznym spadku) z dużą ilością progów wodnych, gdzie woda się pieni na biało. Takie nazewnictwo spotykamy naprawdę często, dla przykładu chociażby: Biała i Czarna Soła, Biały i Czarny Dunajec. Cieki wodne w Dolinach Czarnej i Białej Wisełki wchodzą w skład wodnego Rezerwatu Przyrody “Wisła” chroniącego obszar źródłowy rzeki Wisły, w tym teren bytowania i rozrodu pstrąga potokowego. W obu dolinach, spora część form skalnych ma status pomnika przyrody nieożywionej. Polana Przysłop pod Baranią Górą rozciąga się na wysokości 880-995 m W centralnej części dawnej polany znajduje się Schronisko PTTK Przysłop. Obecny budynek schroniska pochodzi z 1979 roku. Od 1925 roku schronisko turystyczne mieściło się w dawnym pałacyku myśliwskim Habsburgów (z 1897 r.), który obecnie stanowi siedzibę PTTK w centrum Wisły. Na polanie Przysłop znajduje się także Izba Leśna (w budynku dawnej gajówki z II połowy XIX w.) oraz Baraniogórski Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej PTTK. W latach 1928-77 w sąsiedztwie dzisiejszego schroniska istniała skocznia narciarska. Z górnej części polany Przysłop podziwiać można widoki na Pasmo Wielkiej Raczy Beskidu Żywieckiego oraz słowacką Małą Fatrę. Szlak czerwony oraz szlak niebieski przechodzą przez teren Rezerwatu Przyrody “Barania Góra”. Jest to jedno z nielicznych miejsc w Beskidach, gdy możemy mówić o bardzo popularnym (wręcz tłocznym) szlaku turystycznym przecinającym wnętrze rezerwatu przyrody. Leśny Rezerwat Przyrody “Barania Góra” powstał w 1953 roku celem ochrony pierwotnego lasu mieszanego w obszarze przejściowym z regla dolnego w regiel górny. Na obszarze rezerwatu znajdują się także Wykapy Czarnej Wisełki (uznawane za najdalej położone źródła rzeki Wisły) oraz źródła potoku Wątrobnego (uznawane za najwyżej położone źródła Białej Wisełki). Teren rezerwatu jest dzisiaj obiektem licznych badań naukowych, ponieważ bór świerka wysokogórskiego karpackiego został tutaj zaatakowany przez kornika drukarza. Na terenie rezerwatu prace leśne są sprowadzone do niezbędnego minimum (zapewnienie bezpieczeństwa na szlaku), a postępująca gradacja kornika jest stale badana. Szczyt Baraniej Góry jest najbardziej widokowym miejscem na całej trasie. Obszar poza rezerwatem przyrody jest pozbawiony dorosłych drzew (za sprawą potężnej wycinki) i odsłania nam widoki w kierunku wschodnim. Ponadto, na szczycie Baraniej Góry jest wieża widokowa, z której możemy podziwiać dookólną panoramę Beskidów (Polski, Czech i Słowacji), Małej Fatry, Gór Choczańskich, Niżnych Tatr oraz Tatr. Na wschodzie dominuje panorama Beskidu Żywieckiego z Pasmem Pilska i Babią Górą na czele. Na północy ciągnie się malowniczy grzbiet Pasma Wiślańskiego aż po Skrzyczne. Na zachodzie podziwiać możemy wiele górskich grzbietów nad Wisłą, wprawne oko dostrzeże także Jezioro Czerniańskie i Rezydencję Prezydenta RP na Zadnim Groniu. Na południu większość panoramy stanowią góry pogranicza polsko-słowacko-czeskiego. Najbardziej widowiskowym miejscem trasy są Wrota Kubisza oraz Kaskady Rodła. Wrota Kubisza to tak naprawdę “wąskie gardło” doliny potoku Wątrobnego, gdzie skały są bardzo blisko siebie. Wrota noszą imię Jana Kubisza - polskiego działacza narodowego Śląska Cieszyńskiego żyjącego w latach 1848-1929. Kaskady Rodła to z kolei znajdujący się za Wrotami Kubisza kompleks wodospadów, z których dwa najwyższe mają po 3,5 i 5 metrów wysokości. Nazwa kompleksu wodospadów odnosi się do symbolu Rodła, czyli pochodzącego z lat 30. XX w. znaku przedstawiającego bieg rzeki Wisły używanego przez Związek Polaków w Niemczech. Dolina Białej Wisełki jest atrakcją samą w sobie ze względu na liczne progi wodne, odkrywki skalne oraz pojedyncze wychodnie skalne. Spacerując Doliną Białej Wisełki możemy podziwiać część fliszu karpackiego, a dokładnie górne warstwy godulskie. Warianty i modyfikacje Komunikacja publiczna w Wiśle Czarnem nie jest zbyt rewelacyjna, więc jeśli chcemy dojechać autem, możemy trasę zamienić w pętlę. W tym celu trzeba przejść ok. 2 km między przystankami autobusowymi Wisła Czarne I oraz Wisła Czarne Fojtula. Droga jest jedna i wiedzie zalesionym brzegiem Jeziora Czerniańskiego. Możemy także trasę wydłużyć o kilka kilometrów (w większości asfaltu) i pominąć Dolinę Czarnej Wisełki. W tym celu od przystanku autobusowego Wisła Czarne I idziemy w górę ulicą Zameczek, mijamy Rezydencję Prezydenta RP na Zadnim Groniu i dochodzimy do Przełęczy Szarcula. Wchodzimy na czerwony Główny Szlak Beskidzki (kierunek Barania Góra) i podążamy nim do skrzyżowania szlaków “Do Buka”, gdzie zmieniamy kolor szlaku na czarny i nim dochodzimy do Karolówki. Od Karolówki, niebieskim i zielonym szlakiem docieramy do Schroniska PTTK Przysłop. Wariant ten jest zdecydowanie dłuższy i bardziej czasochłonny, ale też bardziej widokowy. Kierunek trasy został dobrany w kolejności tablic informacyjnych na ścieżce przyrodniczej “Barania Góra”. Idąc w tym kierunku, łagodniej zdobywamy wysokość, ale schronisko mamy wczesną porą dnia. Odwracając kierunek, trasa robi się znacznie bardziej stroma pod górę, ale schronisko jest niczym nagroda na zejściu z Baraniej Góry. Wskazówki praktyczne Trasa nawet jeżeli nie posiada “wyśrubowanych” parametrów potrafi dać w kość niejednemu górskiemu wyjadaczowi. Warto zatem przeznaczyć sobie na trasę cały dzień. Najbardziej męczące na trasie są zmiany nawierzchni. Osoby mające twarde górskie buty będą zmęczone długimi asfaltowymi przejściami (ok. 8 km z 16 km dystansu). Z kolei osoby bez górskiego obuwia odczują zmęczenie od dużej ilości luźnych kamieni oraz terenów podmokłych (w szczególności na Równiańskim Wierchu i Wierchu Wisełce). Najlepiej jest wyruszyć wcześnie rano, aby mieć spory zapas czasu. Prowiant w plecaku jest wręcz wymagany, ponieważ schronisko znajduje się w ⅓ trasy, czyli w zasadzie na początku wędrówki. Punkty startu i mety obok przystanków autobusowych (przewoźnikiem jest firma Wispol) najlepiej sprawdzają się w dni robocze. Autobusy dojeżdżają tutaj z Ustronia oraz Wisły. Niestety, komunikacja publiczna w Wiśle Czarne nie jest najlepsza i może być problem z dobrym skomunikowaniem wcześnie rano lub późnym wieczorem. W Wiśle Czarne jest kilka parkingów dla samochodów osobowych. Przy początku trasy, na czarnym szlaku turystycznym w Dolinie Czarnej Wisełki jest duży leśny parking (za Zajazdem “Wisełka”). Przy końcu trasy, na niebieskim szlaku turystycznym w Dolinie Białej Wisełki jest kilka parkingów. Niewielki płatny parking dla samochodów osobowych oraz autokarów jest przy remizie OSP w Wiśle Czarne, gdzie czasami ciężko o wolne miejsce parkingowe. Samochód można zostawić obok przystanku autobusowego Wisła Czarne Fojtula oraz na parkingach nad Jeziorem Czerniańskim (okolice posesji Wisła, ul. Czarne 8). Dolina Białej Wisełki jest kuligowym zagłębiem Beskidów. W okresie zimowym jest tutaj bardziej tłoczno od wozów i sań niż na drodze do Morskiego Oka. Kuligi Doliną Białej Wisełki są bardzo popularne, ponieważ w okresie zimowym trasa jest naprawdę malownicza. Organizatorzy kuligów mają ofertę całoroczną, więc także bezśnieżną porą roku można skorzystać z przejażdżki po dolinie. Latem o wiele łatwiej się dogadać z furmanami, żeby zawieźli nas tylko w jedną stronę (najchętniej zawożą turystów do góry). Niemal każdy organizator kuligów ma tutaj swój szałas lub wiatę grillową (nie przyjmują gości ze szlaku), dzięki czemu można skorzystać z pakietu usług (ognisko z kiełbaską, przejażdżka, występ kapeli góralskiej). Miejscowe biura podróży mają specjalną ofertę dla turystów indywidualnych. Gastronomia na trasie to trzy miejsca: Zajazd “Wisełka” na początku czarnego szlaku, Schronisko PTTK Przysłop w ⅓ wędrówki oraz niewielka rodzinna restauracja “U Wisełki” w budynku remizy OSP Wisła Czarne, prawie że na końcu niebieskiego szlaku turystycznego. Mimo “kuligowego zagłębia”, w Dolinie Białej Wisełki nie ma żadnej całorocznej restauracji, która oferowałaby wyżywienie dla gości ze szlaku. Sezonowo oraz w dni wolne bardzo sporadycznie trafia się, aby któryś z gospodarzy wiat lub szałasów przyjmował gości ze szlaku na kiełbaskę z ogniska lub serki z grilla. Nie można tego jednak traktować jako pewniak na trasie. Posiłek po drodze: Tak Długość trasy: km Przewyższenie: m Suma podejść: m Suma zejść: m Trudność: 17/30 (wymagająca) (współczynnik obliczony automatycznie, funkcjonalność eksperymentalna) Czas przejścia: 5h 21m (dla tempa marszu 4 km/h) Mapa (profil wysokości oglądany na małych ekranach może sprawiać wrażenie, że trasa jest bardziej stroma niż w rzeczywistości jest) Zaloguj się, aby pobrać plik GPX Najbliższe trasy Wisła wypływa z Góry Baraniej… … czyli – W sprawie udostępnienia źródeł Wisły w rezerwacie przyrody „Barania Góra” Źródła Wisły znajdują się w Beskidzie Śląskim, w rezerwacie krajobrazowym „Barania Góra” i aktualnie nie są udostępnione do zwiedzania. Artykuł ten jest apelem w sprawie umożliwienia turystom dotarcia do tego wyjątkowego w skali kraju miejsca, budzącego od dawien dawna zainteresowanie turystów i przyrodników. Tekst ten został pierwotnie opublikowany w Przyrodzie Polskiej 4/2015 . Poniższy artykuł został nadesłany do nas przez autora. Za źródła Wisły uważa się wykapy Czarnej Wisełki, zlokalizowane na wysokości ok. 1150 m na południowym stoku Baraniej Góry oraz źródło Białej Wisełki wypływające na północno-zachodnim stoku, na wysokości ok. 1100 m Potoki te łączą się ze sobą w zbiorniku Wisła-Czarne, z którego wypływa Wisełka, nosząca nazwę Wisła dopiero po połączeniu z potokiem Malinka. Przybliżoną lokalizację źródeł Wisły podaje już Jan Długosz w XV-wiecznej kronice Chorographia Regni Poloniae. Dokładne ich położenie jako pierwszy określił, w sposób obecnie akceptowany, literat krakowski Apoloniusz Tomkowicz, które odkrył je w 1834 roku. W kolejnych latach źródła Wisły odwiedzali profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego: wybitny poeta i geograf Wincenty Pol oraz geolog Ludwik Zejszner, a także profesor Uniwersytetu Lwowskiego, prawnik i botanik, Hiacynt Łobarzewski. Do popularyzacji źródeł znacznie przyczynił się profesor Kazimierz Sosnowski, wybitny działacz turystyczny. W późniejszych latach lasy Baraniej Góry stały się obiektem zainteresowania przyrodników. Już w roku 1923 profesor Kazimierz Simm postulował utworzenie w otoczeniu źródeł Wisły parku narodowego, czego efektem było powołanie w 1953 roku rezerwatu przyrody „Barania Góra”. Jest to największy rezerwat w Beskidzie Śląskim, chroniący głównie dolnoreglowe i górnoreglowe bory świerkowe. Jego udostępnienia dla celów edukacyjnych, turystycznych i rekreacyjnych nie reguluje obowiązujący plan ochrony rezerwatu, opublikowany w Zarządzeniu nr 6/2013 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach z dnia 3 kwietnia 2013 roku, zmieniony Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach z dnia 12 maja 2014 roku. Wprawdzie rezerwat przecinają popularne i często uczęszczane szlaki turystyczne: czerwony, zielony i niebieski ale nie umożliwiają one dotarcia do źródeł największej z polskich rzek. Źródła te są opisywane w przewodnikach turystycznych po Beskidzie Śląskim oraz na jednej z tablic przyrodniczych ścieżki dydaktycznej „Na Baranią Górę”, co potęguje potrzebę ich odwiedzenia. Poza tym są one oznakowane w terenie za pomocą mosiężnych tablic, ufundowanych w 150 rocznicę wycieczki Apoloniusza Tomkowicza do źródeł przez beskidzkie koła przewodnickie i Towarzystwo Miłośników Wisły. Obok źródła Białej Wisełki na głazie znajduje się tablica z napisem „Wantule im. L. Zejsznera przy źródle Białej Wisełki. 1984”. Prowadzi do niego łatwo dostępna ścieżka, odbijająca od niebieskiego szlaku turystycznego. W otoczeniu źródła Białej Wisełki obserwuje się występowanie murawy siedlisk wydeptywanych, co świadczy o tym, że miejsce to jest często odwiedzane przez turystów. Początek Czarnej Wisełki oznakowany jest napisem: „Wykapy Czarnej Wisełki im. W. Pola i H. Łobarzewskiego. 1984”. Obecnie wykapy Czarnej Wisełki są trudno dostępne ze względu na powalone kłody oraz ekspansję traw spowodowaną rozpadem drzewostanów świerkowych. W projekcie planu ochrony dla rezerwatu „Barania Góra” lasy w otoczeniu źródeł Wisły uznane zostały za ostoję wilka, co stało się powodem ograniczenia ruchu turystycznego w ich sąsiedztwie. Aktualnie jednak obserwuje się na tym terenie stale postępujący rozpad drzewostanów świerkowych, w związku z czym argument ten stracił na znaczeniu i pomimo intensywnego, naturalnego odnawiania się świerka, musi minąć kilkadziesiąt lat zanim lasy odzyskają znaczenie jako ostoja dla dużych drapieżników. Źródła Wisły odegrały istotną rolę w historii polskiej turystyki i mają duże znaczenie patriotyczne. Mając na uwadze aktualny stan ich otoczenia, ich udostępnienie dla celów turystycznych i edukacyjnych nie wpłynie niekorzystnie na stan ochrony przyrody tego wyjątkowego w skali kraju zakątka. Co więcej, sugeruje się aby odtworzyć ścieżkę do głazu z tablicą przy wykapach Czarnej Wisełki. Celem dopuszczenia w rezerwacie przyrody „Barania Góra” ruchu pieszego na wyznaczonych szlakach, zgodnie z art. 15, ust. 1, pkt 15 ustawy o ochronie przyrody z dnia 14 kwietnia 2004 roku (wraz z późniejszymi zmianami), regionalny dyrektor ochrony środowiska winien wydać odrębne w stosunku do planu ochrony zarządzenie w formie aktu prawa wewnętrznego regulujące tę kwestię. Zarządzenie dopuszczające ruch pieszy na terenie rezerwatu „Barania Góra”, zezwalające na odwiedzenie źródeł Wisły spełni oczekiwania turystów i przyrodników i przyczyni się do zwiększenia atrakcyjności Beskidu Śląskiego. Tekst i zdjęcia: dr hab. prof. UŚ Zbigniew Wilczek, mgr Wojciech Zarzycki – Katedra Ekologii, Uniwersytet Śląski w Katowicach (Czytaj też o wyprawie do źródeł Czarnej Wisełki) Wisła to położone w południowej Polsce przepiękne górskie miasteczko będące nie tylko ośrodkiem wypoczynkowo-turystycznym, ale również sportowym. To właśnie w tym mieście swoje źródło ma najdłuższa i najbardziej znana polska rzeka, czyli Wisła. Ciekawe położenie, liczne atrakcje turystyczne oraz sportowe, a także bardzo bogata baza noclegowa sprawiają, iż każdego roku do Wisły docierają prawdziwe tłumy turystów. Co jednak warto wiedzieć o tym niezwykłym miasteczku?PołożenieWisła to malownicza górska miejscowość położona w Beskidzie Śląskim nieopodal zarówno czeskiej, jak i słowackiej granicy. Najwyższym punktem miasta zlokalizowanym na wysokości około 1220 m n. jest Barania Góra, na której szczycie swoje źródło ma najbardziej znana polska rzeka Wisła, którą tworzą potoki Biała i Czarna Wisełka łączące się razem z potokiem Malinka. Wisłę od wschodu otaczają takie wzniesienia jak Równica oraz Przełęcz Salmopolska, natomiast od zachodu Przełęcz Kubalonka oraz Czantoria. Gwar miasta przeplata się tutaj z ciszą dzikiej i nieskażonej przyrody a dzięki takiej różnorodności każdy turysta powinien w Wiśle znaleźć coś odpowiedniego dla fakty historyczneHistoria Wisły sięga XVI wieku, kiedy to tereny tej miejscowości zamieszkiwali pasterze oraz drwale, którzy w tamtych czasach pracowali dla ówczesnych książąt cieszyńskich, gdyż Wisła była wówczas powiązana z Cieszynem jako wieś feudalna. Około roku 1783 we wsi powstała pierwsza szkoła i w tym okresie bardzo prężnie działało kilkanaście spółek zajmujących się głównie wypasem owiec. XIX wiek to natomiast stopniowy rozwój Wisły, gdyż w tym okresie wzniesiono murowany budynek szkoły służący po dziś dzień lokalnej ludności, oddano do użytku zarówno katolicki, jak i ewangelicki kościół, a także wybudowano drogę, która obecnie łączy Wisłę z pobliskim Ustroniem. Od tego wieku okolice tego miasteczka zaczęły również być coraz chętniej odwiedzane przez licznych podróżników oraz letników a wśród tych najbardziej znanych należy wymienić Bogumiła Hoffa (wybudował pierwszą willę wypoczynkową), Juliana Ochorowicza (budowniczy kilku pensjonatów), Marię Konopnicką, Bolesława Prusa, a także Władysława Reymonta. W okresie międzywojennym Wisła nabrała cech uzdrowiska, wzniesiono w tym czasie Dom Zdrojowy, skocznię narciarską, a także budynek Urzędu Gminy. Dosyć interesujące jest również to, iż władze miasta w 1931 roku przekazały prezydentowi RP rezydencję położoną na Zadnim Groniu wraz z honorowym obywatelstwem. Niezwykle istotne jest również to, iż w okresie okupacji niemieckiej wiele rodzin zamieszkujących tereny Wisły deportowano, a liczne pensjonaty zostały zajęte przez wojsko. Na szczęście po wojnie wszystko uległo stabilizacji, a Wisła stała się jednym z najpopularniejszych ośrodków wypoczynkowych w południowej części ciekawe miejsca, atrakcje turystyczneWisła słynie nie tylko z licznych szlaków turystycznych oraz wyciągów narciarskich, ale również interesujących zabytkowych budowli, a także innych atrakcji turystycznych, dzięki którym czas spędzony z w tym miejscu z pewnością będzie należał do udanych. Co jednak warto zobaczyć, wybierając się do Wisły? Oczywiście każda osoba doskonale wie o tym, iż najsłynniejszym mieszkańcem Wisły jest Adam Małysz, dlatego też w pierwszej kolejności warto zobaczyć kompleks skoczni narciarskich w Wiśle Malince, na którym każdego roku odbywają się międzynarodowe zawody w Skokach Narciarskich. Dosyć interesujący jest również pomnik Adama Małysza wykonany z czekolady, który można zobaczyć w znajdującym się w centrum miasta Domu Zdrojowym. Jeśli chodzi natomiast o ciekawe zabytki znajdujące się na terenie Wisły, to warto w szczególności zobaczyć Muzeum Beskidzkie mające swoją siedzibę w budynku dawnej karczmy, Pałacyk Myśliwski Habsburgów, Kościół ewangelicko-augsburski wzniesiony w I połowie XIX wieku, a także Muzeum Narciarstwa posiadające w swojej kolekcji kilkadziesiąt eksponatów w postaci nie tylko sprzętu narciarskiego, ale również starych fotografii. Oprócz zabytkowych budowli w Wiśle znajduje się również kilka interesujących miejsc, w które warto się wybrać, aby zobaczyć całe piękno tego niezwykłego miasteczka. Pierwszym ciekawym miejscem jest zabytkowy Park Przygód i Pomnik Źródeł Wisły, na którego terenie można podziwiać miniatury kilku najważniejszych obiektów, które położone są nad największą polską rzeką, czyli Wisłą. W parku tym znajduje się ponadto pole do gry w mini golfa, boisko plażowe, stoły do gry w ping-ponga, a także skałki wspinaczkowe, dzięki czemu zarówno dzieci, jak i dorośli nie powinni narzekać w tym miejscu na nudę. Pragnąc nieco odpocząć od miejskiego zgiełku warto wybrać się nad Jezioro Czerniańskie, w którego okolicy nie ma w zasadzie typowego zaplecza turystycznego, jednak warto wybrać się w to miejsce z uwagi na zapierające dech w piersiach niesamowite widoki. Wybierając się w to miejsce, warto również zwrócić uwagę na Kaskady Rodła, czyli dosyć okazały wodospad, do którego można dojść niebieskim szlakiem przydatne dla każdego turystyWisła z racji tego, iż jest niezwykle popularną miejscowością wypoczynkową, posiada bardzo bogatą ofertę pensjonatów, hoteli, ośrodków wypoczynkowych, a także gospodarstw agroturystycznych, dzięki czemu każdy turysta powinien bez problemu znaleźć coś odpowiedniego dla siebie. Na terenie Wisły znajduje się ponadto jeden z najsłynniejszych polskich hoteli, czyli Hotel Gołębiewski położony na zboczu jednego ze wzniesień, z którego można podziwiać zapierające dech w piersiach widoki. W samym centrum miasta znajduje się kilka pensjonatów, jednak szukając czegoś tańszego, warto wybrać się na obrzeża miasta. Zastanawiając się natomiast nad tym, gdzie zjeść należy w pierwszej kolejności zastanowić się nad tym, na co ma się ochotę. W samym centrum miasta znajduje się włoska „Pizzeria Amadeo”, jednak poszukując regionalnych przysmaków, warto wybrać się np. do restauracji „Malinówka”, która jakiś czas temu przeszła prawdziwą kuchenną rewolucję, a także „Karczmy u Karola” i „Górolskiej Izby”. Propozycji jest naprawdę sporo a serwowane jedzenie przepyszne jak nigdzie indziej. W Wiśle zarówno latem, jak i zimą można spędzić ciekawie czas, spacerując licznymi szlakami turystycznymi lub uprawiając narciarstwo. W mieście znajdują się nie tylko liczne trasy zjazdowe oraz skocznie narciarskie, ale również baseny, boiska sportowe, a także korty tenisowe. Dosyć istotny dla każdego turysty jest również fakt, iż Wisła posiada bezpośrednie połączenia autobusowe oraz kolejowe z licznymi polskimi miastami, dzięki czemu dotarcie do tej miejscowości nie powinno nikomu sprawić żadnych problemów. Jeśli planujesz spędzić tutaj kilka dni zapraszamy na stronę poświęconą noclegom w Wiśle.